Het is al weer maart

Het leven in Singapore bevalt nog steeds goed na een half jaar. En alles loopt nu zo vanzelfsprekend dat ik merk dat ik weinig aanleiding vind om ergens over te schrijven. Ik zie het als een goed teken. Hieronder volgen een aantal updates / foto's / filmpjes.

Floor haar klas speelde laatst voor de hele lagere school tijdens de weekafsluiting die in teken van muziek stond. Op de video is te zien horen hoe de hele klas de blokfluit en muziek goed beheerst. (http://g4amcd.weebly.com/) midden op de pagina.) Tijdens dezelfde afsluiting speelde Lars een zelfgeschreven nummer samen met een klasgenootje. Hier heb ik helaas geen video van.

Op de klassenblog (http://g4amcd.weebly.com/) van Floor is ook te zien hoe Floor samen met vriendin Hannah een presentatie geeft ter afsluiting van het project of (geloofs)overtuigingen. Het nieuwe project van Floor gaat over het menselijke lichaam. In de eerste week mocht ze al schapen hersenen ontleden.

Lars is druk bezig met zijn 'Tentoonstelling'. Deze tentoonstelling is de afsluiting van de lagere school. Leerlingen werken in kleine groepen aan een project. Het leeuwendeel is onderzoek verrichten en dit presenteren tijdens de tentoonstelling, maar er komen natuurlijk ook andere vaardigheden bij kijken. Lars werkt aan de vraag: hoe beïnvloedt technologie de gezondheid van kinderen. Dit onderwerp bevat vele aspecten waar Lars en zijn twee teamgenoten al achter zijn gekomen. Het project begon begin januari en de tentoonstelling is 11-12 maart.

Gisteren zijn we voor Cor zijn verjaardag wezen vliegeren op onze favoriete vliegerplek. Het gaf Cor de kans om zijn verjaardagsvlieger op te laten en uit te proberen. We haalden Cor op van zijn werk en zochten een plek in de schaduw voor de picknick. De verjaardagsvlieger was de lucht al in voordat het eerste stokbroodje belegd kon worden. En als hij eenmaal hoog in de lucht hangt, dan is er tijd om te eten. Totdat .... een andere vlieger met zijn touw in het touw van Cor kwam. Cor nam het rustig. Pas na wat tijd stond hij op om de touwen in de lucht te ontknopen door de andere vliegeraar op te zoeken en op juiste manier om elkaar heen te lopen. Ik noem het vaak een vliegerdans. Geregeld komt het voor en zie je twee of drie vliegeraars in de lucht kijken en om elkaar heenlopen totdat touwen weer los van elkaar zijn. Toen Cor vlak bij de andere vliegeraar was, besefte hij dat hij de vlieger niet meer voelde .... zijn touw was doorgesneden. En daar ging zijn vlieger..... hij kwam iets naar beneden, maar vooral zweefde hij in de lucht, steeds verder, net een vogel. De verjaardagsvlieger werd een wegwaaivlieger, die heel mooi in de lucht zweefde, steeds verder. Een kwartier later kwam de andere vliegeraar zijn excuses aanbieden met vier ijsjes. We leven in een mooie wereld. Onze verjaardagspicknick was nu compleet. En we gaan ervan dat Cor zijn vlieger geland is voor de voeten van iemand die graag een vlieger wilde hebben.

De andere foto's zijn van een fietstocht van vandaag op een klein eiland voor de kust van Singapore.