Optreden / Performance

Afgelopen week werd er nog druk geoefend op de internationale school voor de Talent Show. Donderdag avond was het zo ver. Iedereen was er klaar voor. Het was een erg leuke show, waarbij de zaal vol zat met ouders, vrienden en familie. Naast de gebruikelijke zang, dans, en muziek, hadden de leerlingen ook heel leuk een aantal sporten erinverwerkt waaronder voetbal en japanse vechtsport. Alles verliep soepel, op wat kleine haperingen na, maar die geven juist te sjeuigheid.

Lars deed goed zijn best. Zijn klas zong eigen tekst op een aantal bekende liedjes. Hij was natuurlijk moe en had last van de lampen die in zijn ogen schenen. Vooral als ze met de de hele groep zongen op het podium verloor Lars zich nog wel eens in zijn eigen gedachten, om dan opeens weer een regel of twee voluit mee te zingen. Hij was daar niet de enige in.... dat maakte het ook zo onderhoudend om naar te kijken. Een van de vaders zei achteraf dat het nog interessanter was om naar de ouders te kijken ipv naar het podium. Ik geloof hem graag.

Ooit had Lars mij verklapt dat hij ‘slaap kindje slaap’ zou zingen op de talent show. Na de show vroeg ik Lars waarom hij het niet gezongen had. Hij vertelde dat hij tijdens de oefeningen wel gezegd had dat hij dit kon, en dat hij er ook gitaar bij kon spelen. Alleen ze luisterden en vroegen hem er niet meer naar. Hij zag na mijn uitleg ook wel in dat het beter was om de grote kinderen individueel te laten optreden, want zij zouden wellicht volgend jaar van school af zijn. (Mijn argument dat ze beter muziek konden spelen hield niet, want Lars vond dat hij prima de gitaar kan bespelen ....)

Vanochtend was het de beurt aan Floor. De hele week stond in het teken van de ‘trein’. Dinsdag was ze met school al op excursie naar de stad geweest. Eerst gingen ze naar het museum met de peperkoekhuisjes tentoonstelling. (Het maken van je eigen peperkoekhuis is Noorse traditie en ieder is trots op de zijne, http://www.hit.no/EFL/Nyheter/Pepperkakehus ) Daarna was het de beurt aan het kerst treintje door de stad. Echter, deze trein in de stad vond Floor niet zo spannend. De trein binnen zou veel spannender zijn (noorse woord voor trein en optocht is hetzelfde). Zij zou alleen naast een juf lopen en een van haar vriendinnetjes voorop!

Die trein binnen was vanochtend: de Lucia trein. Juist op de Noorse kleuterscholen wordt st Lucia actief gevierd. Alle kleuters komen in witte jurken / kledij naar school. Zij lopen in optocht met kaarsjes terwijl ze het lucia lied ten gehore brengen. Dit alles natuurlijk ’s ochtends vroeg waneer het nog donker is. St Lucia staat voor het licht, juist erg welkom in de donkerste dagen van het jaar. Het schijnt oorspronkelijk uit Zweden te komen.

Omdat het in december buiten ook koud is, wordt de optocht binnen gehouden. Wel zo lekker voor de ouders die mogen komen kijken. Het duurt namelijk even voordat alle kinderen klaar zijn. De kinderen vinden het prachtig, waarschijnlijk omdat ze er al dagen mee bezig zijn. Ze lopen drie rondjes door de twee lokalen en gang heen, erg zachtjes zingend, en erg verlegen. Daarbij leek het wel de 10 kleine negertjes, want elke ronde bleven er meer kids bij hun ouders hangen. Na verloop waren er de rosinerboller (soort krentebollen), sap of koffie, waarna de ouders uitgezwaaid werden en de normale dag begon.

Performance

The last week focus at the international school was at the Talent Show. This Thursday it took place. Everyone was ready for it. It was a great show, with a large audience of parents, friends, and family. Besides the usual songs, dance and music, the students had also include several sports, such as football and Japanese fighting. All ran smoothly except for some small hick-ups, which give some extra flavor to it.

Lars did well. His class sang some their own lyrics to well known songs. Logically Lars was rather tired and was bothered by the lights shining in his eyes. Especially when all the students song together at the stage, he was often lost in his own thoughts, to every now and then remember to sing a line or two loudly. He was not the only one … that made it even more entertaining to watch. One of the fathers said afterwards that is was even more interesting to watch the parents instead of the show.

Once Lars had told me he would sing a Dutch lullaby at the talent show. After the show I asked him why he had not sung it. He told me he had told the teachers during the rehearsals and that he could also play the guitar with it. But they did not listen and ask him. He agreed with my explanation that it was better to have the larger kids perform individually as they might be leaving school next year. (My argument that they play their instruments better did not hold as Lars thinks he can play the guitar just fine …)

This morning it was Floor’s turn. The entire week had been about the ‘train’. Tuesday she has an excursion with the kindergarten into town. First they visited the gingerbread house display in one of the museums. (Making your own gingerbread house is a typical tradition in Norway in which people take pride, http://www.hit.no/EFL/Nyheter/Pepperkakehus ) This was followed by a Xmas train ride thru town. Floor did not think the train ride was all that exciting. The train indoors would be more exciting. (The Norwegian word for train and procession are the same.) She would walk alone beside one of the teachers and one of her friends at the front.

The indoor was this morning: the Lucia procession. Especially at Norwegian kindergartens it is celebrated actively. All kids come in white dresses/cloths. They walk in a row with candles while singing the Lucia song. Off course, all while it is still dark. St Lucia stands for the light, which one can use in the darkest period of the year. Originally it seems to come from Sweden.

Because it is also cold in December, the procession is inside. This is quite nice for the parents as well, as it does take some time to get the kids ready. The kids love it; also as they have been busy preparing for some days. They walk three rounds thru the two rooms and hallway, singing very softly, being very shy. It looks like the song of the 10 little Negroes; in each round more kids run to their parents. Afterwards there are sweet breads as well as juice and coffee before parents are waved goodbye.