Musandam

Heerlijk een weekendje de deur uitgeweest naar Musandam. Eerst moesten we natuurlijk het weekend inluiden; met een oranjefeest voor de kinderen en een oranjebal in de avond. Het kinderfeest was erg goed verzorgd door de Dubai Nederlandse Vereniging. Het was inclusief sjoelen, knikkeren, koekhappen, zaklopen, en een heuse vrijmarkt. Ook wipte de koningin nog even langs. Zij wilde alle kronen bekijken, die de kinderen thuis hadden gemaakt. De mooiste zou ze aan haar collectie toevoegen. Voor vertrek hebben ook Lars en Floor de ochtend zelf nog even in 5 minuten een kroon beschilderd. Zelf heb ik niet zoveel op met de oranje vreugde, maar voor de kids is het natuurlijk heel wat als de koningin langskomt; dus toch op laatste moment maar verf, lakband en niettang tevoorschijn gehaald.

Lars en Floor waren na 20minuten emotioneel al helemaal vol en klaar voor de tocht naar huis. Bovendien was het bloedheet zonder een zuchtje wind. Ze zijn nog wel even langs de koningin gelopen. “Heb je nog wat gezegd tegen de koningin, Lars?” “Ja! Thank you”. Nou dan heb je je mandarijn wel verdient.

Zoals gezegd was ’s avonds het oranjebal. Een erg geslaagd feest op een supergroot dakterras. De haringkar met vers ingevlogen haring vond gretig aftrek. Ook de bitterballen, kaas soufflés, kroketten, broodjes beenham, en poffertjes werden in grote getale uitgeprobeerd. De smaak was prima, alhoewel soms had de kok de spijker iets misgeslagen. Zowel Lois Lane als de Hermes House Band waren naar Dubai gekomen om op te treden. Zeker de laatste maakten er een erg mooie show van tot in de late uurtjes. Mijn ouders en oom en tante hebben zich ook uitstekend vermaakt op het feest. Zij zaten de hele avond naast het podium, mijn oom vaak er dicht naast aan de zijkant. De toon is weer gezet voor over een paar weken. Op dezelfde lokatie kunnen we in juni naar de verrichtingen van het Nederlandse team kijken: met gratis bitterballen in de rust!

Het weekend Musandam was erg geslaagd, het was het weekend van
- dolfijnen naast de boot
- zwemmen tussen de vissen
- een Omani die even meelift aan de zijkant van de auto van zandheuvel a naar b
- een steile weg omhoog, maar dan wel je prive strandje in schitterende baai
- even middagslapen met de kids, terwijl opa en oma wachten bij het zwembad. Enfin, ruim drie uur later weer wakker worden.

- wachten bij de Omaanse douane. Om vertraging te voorkomen hadden we netjes van de voren op het consulaat in Dubai een visum aangevraagd. De douanier geeft na ruim 5 minuten te paspoorten terug. Om te vertellen dat we een formulier in moeten vullen. Hhuhh? Cor wijst hem de visa aan. A ha. Parkeer toch maar aan de zijkant en kom zo maar weer terug. De man vertrouwt het niet. Hij heeft dit nog nooit meegemaakt en moet een en ander opzoeken in de computer en nog even bellen met Dubai…….Uiteindelijk is het goed en mogen we verder.

- gestoken worden door een touwachtige kwal. Prikken en steken dat het doet. Net brandnetel, maar dan erger. De kwal lijkt een stukje touw, maar slingert zich om je ledematen heen om toe te slaan. Vooral Lars zat helemaal onder. Hij heeft zich echter kranig geweerd. “Stoute meneer heeft touw in water gegooid. Dat doet zeer. Maar lieve meneer op boot heeft zalf gedaan. Dat is wel lief.”

- Floor die eindelijk weer wat beter gaat eten, na maanden een gevarieerd dieet van brood met stroop, melk en gehaktballen.
- 30-40 speedboten zien weg gaan vanuit Oman naar Iran om openlijk smokkelwaar te halen. En dit drie keer per dag.
- Een relaxed hotel op een mooie lokatie in een van de vele baaien en fjorden
- Heerlijke verkoeling van de zeewind. Het was zeker een 5 tot 10 graden koeler dan in Dubai.