Pannen op tafel

Maandag, de week rustig beginnen en een makkelijke hap op tafel: spaghetti. Terwijl het eten ons lekker smaakt, kijkt Lars naar buiten en roept: "He, kijk de maan." Daarna vraagt hij zich hardop af waarom je de maan maar half ziet. Opeens zijn de pannen geworden tot de zon en de aarde, en een beker wordt de maan. En dan maar draaien, de een om de ander, de ander om de een, uitleggen dat zon de maan verlicht. Ze lijken het te snappen. Wij wonen op een van de handvaten en zo kunnen ze zien dat het soms donker is en dan weer licht. De vragen en opmerkingen van Lars en Floor zijn relevant, het blijkt dus echt over te komen. Een doordeweeks avondje heeft opeens iets speciaals.

Velen vragen ons hoe het ons bevalt in het koude Noorwegen. En of we ook in de sneeuw zitten. Niets van dat alles. Het was vandaag bijvoorbeeld 12 graden, droog en wat wolken. Het weer lijkt op het nederlandse weer, met minder regen. Het is een uurtje rijden naar de dichtsbijzijnde sneeuw. Van het weekend hebben we de slee achter in de auto gelegd op zoek naar sneeuw. Wat een pret, hoger en hoger van de helling, sneller en sneller. Verbazingwekkend wat een energie: omhoog en roets en omhoog en weer omhoog en weer, en weer. Dit gaan we zeker vaker doen. En ook de langlaufski's onderbinden, want dat zag er wel erg aantrekkelijk uit.

An ordinary meal

Tonight we started the working week in ordinary fashion. A simple meal and a bit of small talk about school till Lars notices the moon. He then wonders why you can see only half of the moon. Sudedenly the two pans represent the sun and the earth and one of the cups is the moon. They are all circling around each other where the sun can light the moon as the moon does not shine by himself. Lars seems to understand. Then I tell him we live on one of the pan handles. He clearly understands that it is sometimes dark and sometimes day. he adds "and when we sleep, there is light in Indonesia and Sri Lanka, because they are close to each other." Floor confirms. So our ordinary meal suddenly got a pleasant turn.

Many ask us how we are surviving in the cold and snow. Actually this part of Norway (south) is not so cold. Today it was 12 degrees (yeah a bit warm for this time of year), sunny and a few clouds. It is pleasant weather and not as much rain as anticipated. The snow is nowhere to be seen. We have to drive an hour to get there, and that is what we did this weekend. Sleigh in the back of the car and off we went, searching for the first hill with proper snow. We have a very nice time. The kids loved it; higher and higher up the hill, faster and faster down. Amazing amount of energy, up and down, up and down, ........ and up again. We certainly go back again. Then we also bring our cross country skis, how lovely that looked.