Floor is twee
Door: Tanja
18 Mei 2006 | Verenigde Arabische Emiraten, Dubai
Gister was groot feest; Floor werd twee. Ze vond het allemaal prachtig, het fenomeen verjaardag is haar nu ook bekend. Het waren erg veel indrukken. Op een gegeven moment zat ze heerlijk in haar uppie op haar hobbelkonijn, terwijl alle andere kinderen in de andere kamer waren. Even rust, moet ze gedacht hebben. Een dag nadien zijn het vooral de kadootjes en de vele vriendjes en vriendinnetjes die zijn blijven hangen.
Bij het wakker worden wist Lars meteen dat het feest was. Natuurlijk ook dankzij de ballonnen en slingers. Opeens wist hij ook weer waar hij zijn kadootje voor Floor verstopt had. Meteen ophalen en slepen naar Floor. Ik geloof dat Lars het poppenbedje zelf net zo mooi vindt als Floor. In de huiskamer wachtte nog een hele berg kado’s. Niet dat dat Floor nog kon interesseren. De twee magishe poppenflessen van Grootje (mijn oma) waren het helemaal. Lars vond dat wel prima; kon hij alle kados mooi uitpakken en er mee spelen.
Na school en Floor haar middag slaapje, was het dan eindelijk zo ver: het feestje. Cor was ook vroeg thius om de gezelligheid mee te maken. Klokslag vier uur was het hele huis vol. De meeste vriendjes en vriendinnetjes kwamen langs. Lars stond iedere keer meteen vooraan om Floor te helpen met uitpakken. In veel culturen is uitpakken van een kado waar de gever bij is onbeleefd. Dat is dan maar jammer, soms moet je gewoon je eigen lijn trekken. Zeker op een kinderfeestje.
Kinderfeestjes in Dubai zijn favoriet om geld uit te geven en vooral eens te laten zien dat je er meer van hebt. Volledige animatie programma’s komen uit de kast, en er zijn talloze gelegenheden waar goedgeoliede teams klaar staan. Maar volgens mij heb ik dat al eens eerder verteld. Naar mijn idee vermaken de kids tot 5 jaar zich prima met een ander zijn speelgoed. Mijn ‘programma’ was dan ook cake eten, inclusief zingen, kaarzen uitblazen en drinken, en wat later een tas kleuren om mee naar huis te nemen. Het bleek voldoende. Alleen een meisje van vier vroeg tegen het eind “wat gaan we nu doen?” Ik heb toen de tuindeur opengezet zodat de kids even buiten konden rennen; de warmte was redelijk, de vochtigheid was behoorlijk onaangenaam. Bij het afscheid vroeg een jochie nog beleefd: “En wat krijgen we mee?” Ook dat is hier een gewoonte: een tas vol snoep of kadootjes als dank voor het komen. Niet op dit feestje. Wie weet is het kinderfeestje in Nederland ook veranderd, maar ten opzichte van mijn jeugd is het Dubai kinderfeestje een uit de hand gelopen concept, waar goed geld aan verdiend wordt.
Bij het wakker worden wist Lars meteen dat het feest was. Natuurlijk ook dankzij de ballonnen en slingers. Opeens wist hij ook weer waar hij zijn kadootje voor Floor verstopt had. Meteen ophalen en slepen naar Floor. Ik geloof dat Lars het poppenbedje zelf net zo mooi vindt als Floor. In de huiskamer wachtte nog een hele berg kado’s. Niet dat dat Floor nog kon interesseren. De twee magishe poppenflessen van Grootje (mijn oma) waren het helemaal. Lars vond dat wel prima; kon hij alle kados mooi uitpakken en er mee spelen.
Na school en Floor haar middag slaapje, was het dan eindelijk zo ver: het feestje. Cor was ook vroeg thius om de gezelligheid mee te maken. Klokslag vier uur was het hele huis vol. De meeste vriendjes en vriendinnetjes kwamen langs. Lars stond iedere keer meteen vooraan om Floor te helpen met uitpakken. In veel culturen is uitpakken van een kado waar de gever bij is onbeleefd. Dat is dan maar jammer, soms moet je gewoon je eigen lijn trekken. Zeker op een kinderfeestje.
Kinderfeestjes in Dubai zijn favoriet om geld uit te geven en vooral eens te laten zien dat je er meer van hebt. Volledige animatie programma’s komen uit de kast, en er zijn talloze gelegenheden waar goedgeoliede teams klaar staan. Maar volgens mij heb ik dat al eens eerder verteld. Naar mijn idee vermaken de kids tot 5 jaar zich prima met een ander zijn speelgoed. Mijn ‘programma’ was dan ook cake eten, inclusief zingen, kaarzen uitblazen en drinken, en wat later een tas kleuren om mee naar huis te nemen. Het bleek voldoende. Alleen een meisje van vier vroeg tegen het eind “wat gaan we nu doen?” Ik heb toen de tuindeur opengezet zodat de kids even buiten konden rennen; de warmte was redelijk, de vochtigheid was behoorlijk onaangenaam. Bij het afscheid vroeg een jochie nog beleefd: “En wat krijgen we mee?” Ook dat is hier een gewoonte: een tas vol snoep of kadootjes als dank voor het komen. Niet op dit feestje. Wie weet is het kinderfeestje in Nederland ook veranderd, maar ten opzichte van mijn jeugd is het Dubai kinderfeestje een uit de hand gelopen concept, waar goed geld aan verdiend wordt.
-
18 Mei 2006 - 14:52
Pama:
weer een leuk verhaaltje over floor haar verjaardag, blijven we er een beetje bij betrokken.
de foto's zijn ook geweldig, vooral de eerste, de uitdrukking van wie doet me wat, dit is van mij!! -
19 Mei 2006 - 15:05
Paula:
Hej zus,
Leuk gedaan! En groot gelijk zo'n 'ouderwets' feestje. Is juist voor de kids ook weer eens wat anders dan 'normaal'.
Liefs! -
19 Mei 2006 - 22:34
Esther:
Gefeliciteerd met zo'n geweldige dochter van 2! Tjee, wat is ze intussen alweer gegroeid! Liefs. -
21 Mei 2006 - 06:34
Erica:
Als niemand gewoontes doorbreekt, ontstaan er ook nooit nieuwe gewoontes! Veelal een kwestie van durven. En vooral voor de jongsten is zo een show-off pure onzin! Floor zet zelf al de toon door met de twee flesjes al helemaal tevreden te zijn.
Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
