Zonder zijwieltjes!

Soms vraag je je af waarom ouders zo blij zijn "uit de luiers te zijn". Je hebt geen gedoe meer met vieze luiers, maar bent wel op zoek naar een toilet op de raarste ogenblikken en plekken. Je wordt gedwongen om vindingrijk te zijn als toilet vies is of er geen toilet voorhanden is. Laat staan de angst op de achtergrond voor een ongelukje.

"Uit de luiers zijn" heeft waarschijnlijk meer te maken met het feit dat de kinderen zelfstandiger zijn en dus minder zorg nodig hebben. En daarnaast ben je als ouder natuurlijk trots als ze weer een kunst machtig zijn.

Vorig weekend al even geoefend, tussen de geparkeerde auto's. Tja, he is wat. Een van de weinige stukken vlakke weg bij ons in de buurt is tegelijk parkeerterrein voor de bosgangers met mooi weer in het weekend. En op zondag gaan alle Noren wandelen. Het was dus best even laveren met Floor zonder zijwieltjes voor de eerste keer. Maar belofte maakt schuld en je kan haar nu niet op een helling laten oefenen, toch?

Dit weekend het vervolg. Ze fietste al na een paar minuten los. Tenminste dat wist ik en Lars. Floor dacht dat ik nog steeds haar capuchon vasthield. Dat fabeltje heb ik na wat extra rondje de wereld uit geholpen. Je moest haar toen trots en stoer zien fietsen op haar fietsje. Bochtjes en remmen gaat nogwat onwennig. Ze kan niet bij de handremmen, en kaplaarsen gelden nu niet als de beste remblokjes. Maar ze fietst alleen, en dus stukken sneller. Kan ik er mooi achteraan rennen, want opstappen lukt nog niet en dat ze goed op de auto's let kan ik niet van haar verwachten. Zo, kom ik toch aan sporten toe.

Dit weekend zijn we even weg geweest naar de sneeuw. Lekker sleeen, sneeuwpop bouwen en langlaufen. Lars heeft beide dagen flink zijn best gedaan en heeft het langlaufen al aardig onder de knie. Hij vindt het ook erg leuk, als is hij snel afgeleid en glijdt dan tot zijn frustratie achteruit.

Lars en Floor spreken trouwens een aardig woordje Noors. Er komen al volledige zinnen uit en liedjes. Ze weten ons ook duidelijk te vertellen hoe dingen uit te spreken. Ideaal van die prive lessen zonder dat je erom vraagt. Ze dwingen ons om de taal te leren, want ze vragen ons om noorse boeken voor te lezen (vertaald, wel te verstaan).

Without side-wheels

In Holland we use the expression; they are out of the diaper phase, when parents have children who do not need nappies anymore. It is supposed to be an easier phase. And I sometimes wonder why. You are now looking for toilets at inconvenient times and strangest places. You have to improvise when the toilet is not that clean. And live with a constant small fear that an accident can happen anytime.

I guess the expression has more to do with the fact that kids grow up and in general become more independent, needing less care from parents. And of course, as a parent you are proud when they reach a next phase and have mastered yet another skill.

Last weekend, we practiced a bit, in between the parked cars. The few meters of even road close to our house serves as a parking lot for people going into the woods in the weekend, i.e. every Norwegian. We had to be careful and steer away from the cars with Floor on her bike without the supporting small wheels. We promised her we would practice, so a few cars will not stop us, especially not in sunny weather.

This weekend we continued the practice. Within a few minutes Floor mastered to ride her bike by herself. At least that is what I knew and Lars saw. Floor was still thinking I was holding her jacket. After a few more rounds, I told Floor the truth. You should have seen her go around with pride and if she had never done anything else. Turning and stopping is still a bit awkward. She cannot reach her handbrakes (nor has the strength to squeeze) and her willies are not the most ideal way to stop quickly. But then again, she is biking by herself and a lot faster than before. Leaves me to run behind her, as she cannot get started herself, nor would I trust her paying enough attention to the cars driving on the same road. It is a good work-out, anyway.

This weekend, we also went to the snow. Sleighing, building snowmen and cross country skiing. Lars tried the cross country skiing both days and can properly get by until the slopes get too steep. Going up or down is still a bit tricky. Just a bit more practice. And a bit more concentration; there was too much going on around him.

Lars and Floor do speak a fair bit of Norwegian already. Amazing how fast it goes. They can speak in sentences and sing songs. They do correct us in how to pronounce words. Great to have such free tutors. They do force us to learn the language. They like us to read Norwegian books to them (translated in Dutch or English that is).