Een nieuwe wet / A new law

Begin januari is op Noord Cyprus is er een nieuwe wet aangenomen ter bescherming van alles huiseigenaren in de snel ontwikkelende huizenmarkt. Alles nieuwe en oude contracten moeten geregistreerd worden in een kadaster register. Dit moet een idere doen in persoon of via volmacht. Het werd ons laat februari verteld. Het tekenen van een volmacht kon volgens onze advocaat bij elke Turkse ambassade. Dus tijd zat. Niet dus. De ambassade in Oslo wees ons beslist en niet echt vriendelijk de deur. Figuurlijk, want we waren zo slim om eerst even te bellen. Er restte ons niets anders dan zelf te gaan.

Vluchten naar Cyprus zijn er volop via grote luchthavens. Echter vluchten vanuit Kristiansand zijn er niet tijdens de paasvakantie. 90% van de noren gaat in die week massaal op vakantie is. Gelukkig is er nog plek op de boot naar Denemarken, 10u rijden van Nederland. Voor Lars en Floor wordt het een weekje vakantie bij opa en oma, die blij verrast waren toen wij onze last-minute plannen meedeelden een week ervoor. Wij vliegen zelf een paar dagen naar Cyprus en hebben twee volle dagen om de twee adminstratieve stappen te doorlopen. Even langs belasting kantoor en dan langs kadaster. Dat gaat lukken.

Onze eerste stop is de makelaar. Hij legt ons uit hoe het in zijn werk gaat. Zelf heeft hij de dag ervoor dezelfde handelingen verricht, dus we krijgen ook nog wat tips. Hij maakt ook even kopietjes van de benodigde documenten en paspoorten. Je kunt de hele dag bij belasting kantoor langs, maar kadaster verwerkt maar 40 “gevallen” per dag. ’s Ochtends om 7u worden al de nummertjes vergeven. Dus vroeg opstaan, maar daarna kan je ontbijten tot de deur opengaat om 8.30 en je op je beurt kan wachten.

Het belastingkantoor is een oud slecht onderhouden gebouw. We lopen via een achterdeur naar binnen. En zien niemand. Welk kamertje kunnen we binnenlopen? De Turkse bordjes helpen ons niet echt. Ha, er is een engels briefje, een haastig geprint A4-tje. “We are on strike till 14,00”. Vandaar de rust. “Kom op, dan gaan we naar het kadaster, dan vragen we alvast een nummertje voor morgenochtend. Brutalen hebben de halve wereld, ” zeg ik. Met de plattegrond van de makelaar vinden we het gebouw in een keer. Er zitten ook mensen buiten te wachten. Het blijken de werknemers, ze staken vandaag ook. ..................... Niet helemaal onverwacht. We koment morgen wel terug. “Nou, zegt de mevrouw fijntjes, dat heeft geen zin, morgen is een nationale feestdag “ ..................

Weer even terug naar de makelaar. We bekijken onze opties; of een dag later terug, of toch maar volmacht tekenen zodat de advocaat dit en dergelijke zaken in toekomst voor ons kan regelen. We kiezen het laatste en de makelaar regelt voor dezelfde middag nog een afspraak. “Hebben jullie je paspoorten bij je? Die heb je nodig voor volmacht.” “Tuurlijk die zitten als altijd in de tas.” Toch even checken. Oops niet meer. “We hebben ze toch vanmorgen hier gehad, toen jullie kopietjes maakten?” Inderdaad, ze blijken nog onder kopieerapparaat te liggen.

Het bezoek bij de advocaat verloopt voorspoedig. Het typen van de uitgebreide volmacht van twee pagina’s gaat tergend langzaam, als je duimen draaiend toekijkt hoe de advocaaat het met twee vingers erg nadekend typt. Aan het eind van de middag is alles geregeld. Wij gebruiken de extra tijd om met de project ontwikkelaar de vorderingen en veranderingen door te spreken, met de makelaar de huur opties door te lopen, en met de ‘regeltante’ van gedachten te wisselen hoe zij voor ons het appartement kan inrichten tzt. Onderhand leren wij veel over het hoe en wat op Noord Cyprus. Al met al een erg nuttige en aangename uitkomst van een ongepland bezoek.


Lars en Floor hebben zich uitermate vermaakt in Nederland, met opa en oma, neefjes en nichtjes. In Nederland was er al lichte sneeuw met Pasen. Hier in Noorwegen, was er een dik pak gevallen. Vandaag op tweede paasdag was er na het paasontbijt, alleen nog aandacht voor sleetje rijden op de oprit.

A new law

In January, Northern Cyprus announced a new law: all sales contracts for houses and land has to be registered. The law is to protect the new owners in the (too) quickly developing real estate market. It also applies for our contract. We will have to go in person or arrange a power of attorney. Our attorney tells us, we can arrange this via any Turkish embassy. So we feel there is plenty of time to arrange it before April. When we call the embassy to check, sometime early March, they tell us it is not possible, at all. I give it one more try, but they are determined and wonder how I ever came up with such as strange idea. So time is pressing and we better go to Cyprus ourselves.

Flights to Cyprus are plentiful. The bottleneck is getting a flight out of Kristiansand during the Easter holiday. 90% of the Norwegians (no exaggeration) leave the office to celebrate the Easter holiday. Luckily, there is still a spot on the ferry to Denmark, some 10h drive from the Netherlands. It will be a nice week for Lars and Floor with grandma and grandpa, who welcomed our last-minute trip. Cor and I fly to Cyprus for a few days, with an effective two working days to arrange to administrative task. That should leave some time to enjoy ourselves.

Our first stop is the estate agent. He explains us the ins and outs from his experience; he successfully completed the process the day before. He also makes copies of all our required documents and prints a few. Any time of the day, you can stop at the tax office; will take you 5 minutes. The next step is the register office. Here they will only take 40 cases a day. You best go at 7am (or earlier), when they hand out the tickets. After a breakfast you can come back at 8.30 and wait for your turn.

The tax office is an old white building. We enter via a back door and fail to see any people. Which room are we supposed to be in? The Turkish signs do not help. There is only one English sign, quickly put up. “We are on strike today till 14,00”. That explains. “Let’s go to the register and get a ticket for tomorrow. I will use my charms to get it”. The map of the estate agent gets us there quickly. There are people waiting outside, as expected. They turn out to be employees. They are on strike today …………………… “OK, let’s get back tomorrow,” I say. “No use, the lady says, tomorrow is a national holiday.”………

We go back to the estate agent, to discuss our options and ask for his opinion. We go back a day later, or arrange for a power of attorney, so we will not face a similar situation again. We opt for the latter. The estate agent arranges a last minute meeting with the attorney. “Do you have your passports with you, you will need them?” “We always have, they are in my bag. Let’s have a look. They are gone. “We used them this morning, when you made a copy of our passports, didn’t we.” Indeed, we did, the passports are still in the copier.

The meeting with the attorney is a dull but smooth visit. It takes him ages to type the document in the pc. We watch and wait while the attorney types with two fingers and takes his time thinking the words over and over again. At the end of the day all is arranged, including a handwritten receipt as proof of payment. We use the extra time to meet with the project developer to discuss progress, to see the estate agent and discuss rental options and to get introduced to a professional lady who can arrange decoration and furniture of the apartment on our behalf in due time. In the mean time we learn of lot about Northern Cyprus. It is a useful and pleasant outcome of this unplanned trip.

Lars and Floor enjoyed their time with grandparents and cousins. There was snow with Easter in Holland, and a bit more in Norway when we came back. Today, Easter Monday, was about sleighing down the road in front of our house.