De taal machtig

Sinds een paar weken volgen Cor en ik Arabische les bij de Australische universiteit bij ons om de hoek. Twee avonden per week leren we van alles over de taal, maar indirect ook over de cultuur. Zo vraag je een Arabier nooit naar zijn vrouw en dochters. Je mag wel naar zijn familie vragen, zodat hij zelf kan kiezen om over zijn vrouwen te praten. Als je elkaar begroet of iets toewenst, dan wens je de ander altijd iets beter toe dan jezelf bent toegewenst. Dit staat in een van de versen van de Koran aangegeven. Het verklaart ook hoe de Arabieren een half uur bezig kunnen zijn met elkaar begroeten.

Het arabisch kent drie taal niveaus: het arabisch van de Koran, het arabisch van kranten, boeken, onderwijs etc, en de spreektaal. Er zijn vele arabische dialecten; zo verstaat de Egyptenaar de Saudier or de Syrier niet. Gelukkig heeft onze docent zijn proefschrift gewijd aan de overeenkomsten tussen de dialecten. Hij leert ons nu een woordenschat die in alle dialecten voorkomt, zodat wij ons overal verstaanbaar kunnen maken. De grammatica is namelijk wel hetzelfde in de verschillende dialecten.

Na vijf weken les kunnen we een conversatie aangaan met elke Arabier. We kunnen begroeten, vragen hoe het gaat, familie, werk, herkomst, en wat algemene onderwerpen aansnijden. Ook kunnen we verhaaltjes schrijven over onszelf en anderen. Dit is dan ook de examenopdracht. Vandaag heb ik mijn verhaal van een A4tje lang voorgelezen en de klas vertaalde zin voor zin mee. Het verhaal betrof een Indische dame, getrouwd, met een dochter en een zieke kat die vanwege zijn zwakke hart naar de doktor moest. De docent was zo onder de indruk van mijn verhaal over de dat ik niet alleen geslaagd ben voor dit gedeelte maar zelfs een extra oorkonde krijg.
Op naar het volgende niveau dan maar. Cor en ik zullen hier maandag meteen aan beginnen. Cor doet deze week vanuit Indonesie via email zijn examen. De docent had vorige week al laten weten er alle vertouwen in te hebben en ziet Cor ook graag terug bij volgende niveau.

Nu we het toch over taal hebben, blijft het fascinerend om te zien hoe kinderen zich een taal eigen maken en voornamelijk het gebruiken. Lars kan zich onderhand net zo goed in het nederlands als engels verstaanbaar maken. Ook Floor leert de woordjes in twee talen en weet feilloos tegen wie ze wat moet zeggen. Op school, tegen Lulu en tegen vriendjes spreken ze engels. Thuis spreken ze nederlands, behalve ... tegen elkaar. Terwijl ze tegen ons beide nederlands spreken. Ze hebben het waarschijnlijk zelf niet eens door! Soms probeer ik het wel eens uit en spreek engels tegen Lars. Hij antwoordt dan echter stug in het nederlands. Volgende keer maar eens wat in arabisch zeggen ....