Praten

Eerder deze week vond ik 'verwarmd water in de spoelbak van het toilet' tochwel het toppunt van luxe, nutteloze luxe wel te verstaan.

In Dubai worden veel mocktails gedronken. Een mocktail is een cocktail zonder alcohol. Alhoewel in restaurants, bars en hotels wel alcohol wordt geschonken voor de toeristen, drinken de meeste Arabieren het niet. Vandaar dat de alcoholvrije cocktail zo populair is. Er zijn duizenden verschillende varianten. De ingredienten zijn fruit, groenten, kruiden, en/of melk en yoghurt. De versies met yoghurt worden ook wel smoothies genoemd. Lars is een grote fan van deze dranken. Zowel buiten de deur als thuis is het glas zo leeg. Eigenwijs drinkt hij het via het rietje. Het enige vervelende vindt hij dat het sap-apparaat zovel lawaai maakt. Wanneer het apparaat uit staat doet Lars het vrolijk na, maar als we de knop omdraaien, dan begint hij te huilen. Voor wat hoort wat is dan ons devies.

Naar de kapper in Dubai is een apart verhaal. Cor heeft vlak in de buurt een erg goede kapper gevonden. De twee Indiers die de zaak beheren knippen goed, snel en voor weinig geld. Een knipbeurt kost 20 Dhs, oftwel nog geen 5 euro. In dat zelfde bedrag zit ook een uitgebreide hoofdmassage inbegrepen. Deze massage duurt langer dan het knippen zelf. Eerst wordt je hoofd gemasseerd met de handen en daarna met een electrisch apparaat. Dat laatste schijnt te voelen alsof ze de Black&Decker schuurmuis op je hoofd laten trillen. Erg lekker volgens de mannen.

Een goede kapsalon voor de vrouwen heb ik nog niet gevonden. De eerste kapsalon was een ramp. De kapster in kwestie heeft volgens mij haar eerste kappersdiploma niet eens gehaald en heeft al helemaal nooit op een vrijwilliger geoefend. Gelukkig was dit tijdens de zwangerschap en zat mijn haar toch niet fantastisch, ook al niet door het dagelijkse zwemmen. Toen mijn haar weer lang genoeg was om er weer een model in te knippen, ben ik naar een andere kapsalon gegaan. Deze was op aanraden. Met de kwaliteiten van deze kapper was niets mis. Echter hij had zo zijn eigen ideeen en knipte hier ook naar. Er werd niet geluisterd naar mijn wensen, zo bleek achteraf (te kort en een kruin die steeds opsprong). Dit schijnt in Dubai veel te gebeuren, want de slogan van een andere kapsalon is "We really listen".

Van de week ben ik naar weer een andere kapsalon gegaan. Ook op aanraden. Het begon allemaal goed. de kapper kon duidelijk zien dat de vorige kappers er niets van gebakken had. Dus ik had er alle vertrouwen in dat hij mij haar iets korter zou knippen en in het model zoals ik beschreef. Helaas. Ik ben de zaak teleurgesteld uitgelopen na een eindeloze discussie over wat voor de kapper een nuance verschil en voor mij een wereld van verschil was, namelijk tussen "niet veel" en "niet veel, maar teveel" afknippen. Ik heb nu een kort koppie. Ik kan er wel wat mee, maar het is niet wat ik wil. Ik baal behoorlijk. Vooral omdat het WEER verknipt is. Het is om moedeloos van te worden.

Nu een paar dagen later en wat handigheid met mijn nieuwe kapsel rijker, kan ik er iets objectiever tegenaan zien. Ik realiseer me nu dat in Dubai 95% van de vrouwen hun haar lang dragen. Er zijn weinig vrouwen met een kort (vrouwelijk) kapsel. Dus is er ook weinig ervaring. Vooral niet met het zodanig knippen dat er meer volume in lijkt te zitten, het haar vanzelf bol valt en er rekening gehouden wordt met je kruinen. Anders springt je haar zo leuk omhoog. Ik weet nog niet wat ik eraan moet doen. Misschien meegaan met de mode in Dubai: oftewel kiezen voor lang haar of een erg hip kort kapsel.

In Dubai zijn trouwens ontzettend veel kapsalons. Zowel in ieder hotel heb je een kapsalon, maar ook bij iedere beautysalon en in ieder winkelcentra. Vaak werkt er maar een kapper. De rest van de werknemers verzorgd de entourage. De kapper zelf loopt van de een naar de ander en knipt en verft. Zo was de kapper van de week met wel 7 dames tegelijk bezig. Zijn eveneens mannelijk collega's waren aan het (uit)wassen, kammen, en fohnen. Vooral aan dat laatste wordt veel tijd besteed bij de Arabische dames met lange zwarte krullende lokken.

Lars begint steeds meer te praten. Een aantal woorden zegt hij echt gericht. Een ervan is auti, oftwel auto. Al maanden was het bij iedere auto, vrrmm, vrrrmm, dus echt verbazen doet het ons niet dat auti tot zijn prilste woordenschat behoort. Ook tiegtuig (vliegtuig) komt er duidelijk uit. Lars blijkt dus echt een jongen in zijn woordenschat. Ook baby behoort erbij en appel. Het is een mooie afspiegeling van zijn belevingswereld. Appelpelpel is de (nederlandse koelman) appelmoes die hij als toetje krijgt. Tegelijk dat Lars een sprong maakt maken met spreken, reageert hij ook opeens duidelijk op vragen en zegt en schudt nee of zegt ja.

Op zijn tijd ontstaat er verwarring met het engels. Zo wees Lars op een ananas en zei appel. Ik verbeterde hem (en vroeg me af in hoeverre een ananas op een appel lijkt) totdat ik besefte dat een ananas in het engels een pineapple wordt genoemd. Lulu leert hem de engelse woorden. Je merkt dat heel veel woorden gelijk van klank zijn in engels en nederlands, zoals cookie, eat, drink, apple, sleep, sit, etc. Omdat Lulu de nederlandse woorden niet kent verbetert ze Lars soms onterecht. Zo hoorde ik haar van de week Lars verbeteren tot "mama", terwijl hij net bij een foto heel gericht "oma" zei........ Tja, oma's, Lars herkent jullie dus wel, maar door de verwarring zegt hij wellicht niet meteen "oma" als hij uit het vliegtuig stapt in augustus.

Een van de foto's laat Lars zien terwijl hij aan het schilderen is. Hij beschildert niet alleen het papier en zijn stoel maar uiteraard ook zijn gezicht. Wij hebben er toen een mooie kat van gemaakt. Het kleine fotootje in de hoek is genomen vlak ervoor. Het laat zien hoe series Lars het schilderen neemt.

Met Floor gaat alles prima. Ze drinkt nu nog maar vier flessen en dus hoeven wij niet meer te wachten op de laatste 23u fles. Ze slaapt heerlijk door de nacht. Om 8u 's ochtends wordt ze zelf wakker voor de eerste fles. Ze huilt weinig en valt makkelijk in slaap. Wij hebben dus niets te klagen. Het enige wat je een minpuntje zou kunnen noemen is dat ze ongeveer een klein uur doet over het leegdrinken van de fles. Aan de andere kant is dat uurtje juist ook lekker om met haar bezig te zijn. Kortom, we genieten volop van haar en zij van ons als ze ons lachend beschouwt vanuit haar stoeltje.