Grootje in Dubai

Mijn moeder en oma hebben net een weekje Dubai onveilig gemaakt. Oma en Grootje voor Lars en Floor. Mijn moeder is al twee maal eerder in Dubai geweest. Zij heeft mijn oma dan ook veel van de stad laten zien. Cor en ik moesten doordeweeks werken. Samen namen ze een taxi en kwamen ze altijd wel waar ze wezen moesten. In principe is het in Dubai ook heel simpel, zolang je maar weet via welke opvallende of bekende gebouwen je moet rijden.

De eerste avond, vond mijn oma alles schitterend. Vanwege het shopping festival is alles in de stad vrolijk verlicht. Ook de torens onderweg en in de buurt van het hotel vond ze “schitterend, schitterend, schittereeeend”. Dat deze torens (zo’n tachtig bij elkaar) de volgende ochtend bij daglicht een grote bouwput aan de achterzijde van het hotel bleek te zijn, kon de pret niet drukken. “Ongelooflijk” werd nu geslaakt bij het zien van zoveel bedrijvigheid, bouwvakkers en bouwprojecten. Ook elders in de stad was het “ongelooflijk” zoveel als er gebouwd werd, en zoveel auto’s als er reden. Al snel werd het hijskranen tellen per project gestaakt.

Mijn oma wil altijd wel even kijken naar sieraden. Zo graag, vertelde mijn moeder me op de tweede avond, dat ze haar hoofd tegen het glas had gestoten bij de eerste de beste juwelier. Mijn oma vond dat er veel juweliers in Dubai zijn. Na een bezoekje aan de Gold Souq, moest ze haar mening bijstellen. Honderden juweliers op een paar vierkante kilometer is niet te bevatten. Zo liggen ringetjes van 1000 euro slordig op een plankje, zoals bij ons op de kermis. Het geheel geeft bijna een ordinaire indruk. Bij iedere juwelier is het goud wat er blinkt. Het gaat er in de etalages niet altijd om het mooiste juweel, maar om zoveel mogelijk te laten zien. Dubai noemt zich zelf niet voor niets City of Gold.

Dinsdag heb ik mijn oma en moeder meegenomen op High Tea in een van de luxeste hotels van Dubai. We hadden schitterend uitzicht over Dubai. De service en eten waren van hoge kwaliteit. Toen we in de imposante lobby wachtten op het terugbrengen van onze auto door de portier (tja, heel vervelend, zat verplicht bij de service in bij the hotel), zei mijn oma luchtigjes. “Hier kun je gasten wel mee naar toe nemen”. Een paar dagen Dubai en mijn oma loopt met haar hoofd in de wolken!!

Over in de bol geslagen gesproken. Mijn moeder liet de foto’s al hier in Dubai ontwikkelen. Dit is sneller en goedkoper dan in Nederland. Zo konden we vaak een dag later al zien wat mijn oma en moeder gedaan en gezien hadden. Op het moment dat je je oma in een race-auto ziet zitten in een gokhal moet je je mening danig bijstellen. Op het moment dat je je oma op de volgende foto, van alles en rollator los, fanatiek een schietspelletje speelt in diezelfde gokhal, dan ............................. nou dan weet je het even niet meer.

Uiteraard hebben wij genoten van elkaar. Het was een mooi weekje, dat is omgevlogen.