Sint is in Dubai

Het kost Sint 6 dagen om van Nederland naar Dubai te varen. Lars had Sinterklaas op de televisie als in Nederland aan zien komen en kon niet wachten totdat hij hier kwam. Vandaag was het dan zo ver. Het (zand)stormde vanmorgen behoorlijk en was Nederlands bewolkt. Maar Lars zijn vraag om de harde wind uit te zetten (stel dat Sint niet kan komen), werd beantwoord. Een grote hoeveelheid Nederlandse kinderen was aanwezig bij de prettige middagzon, samen met hun ouders. Alles was vrolijk versierd en de sinterklaas liedjes schalden uit de luidspeakers. Er was een aanlegsteiger met tijdelijke loopplank, en een geimproviseerd podium aan de voorkant van twee containers. Het geheel vond plaats op een zandvlakte, waar een Nederlands bedrijf op dit moment bouwvoorbereidingen treft. Het kon de pret niet drukken. Als snel nam een juf van de Nederlandse school (ik wist ook niet dat die bestond) de microfoon in handen en zong liedjes met de kinderen. “Toooooeeeeeet, Toooooeeeeeet”, ja hoor, daar kwam Sint de hoek om gevaren met veel pieten. Leuk detail was de dishdasha (arabishe jurk) en hoofddoek van de kapitein.

Samen met Lars en Floor was ik bewust iets van het gedrang af gaan staan. We hadden mooi uitzicht op de boot en stonden rustig bij de tijdelijke omheining: stokken met rood-witte linten ertussen op drie hoogtes. Op een gegeven moment greep Lars de onderste twee linten beet en hield ze omhoog: “Sinterklaas uit boot, Sinterklaas daar lopen, Sinterklaas hier langs, deur is open.” Helaas, Sint stapte uit bij de steiger. Hij nam alle tijd om de kinderen te begroeten. Wat mij de tijd gaf om de kinderwagen tactisch voor het podium te plaatsen.

Toen Sint vlak bij was, liep Lars op hem af en keek geïntrigeerd naar hem op. Sint liep door naar het podium en luisterde nog wat liedjes aan. Toen vroeg hij welke kinderen hem wel even een hand wilden en durfden geven. Of mijn vraag of Lars dat ook wilde, stond hij meteen vooraan, bij het trappetje. En manouvreer dan maar eens tussen allerlei enthousiate kinderen, met Floor op de arm, naar het zelfde wankele trappetje. Samen met Lars liepen we tegen de stroom in naar Sint. Gelukkig zag hij Lars meteeen en gaf hem een hand. Toen het volgende jongetje Sint een hand wilde geven, moest Sint bekennen, “Ik zit nog vast”. Lars had Sint stevig vast, hij had tenslotte bijna een hele week moeten wachten! Ik heb hem toch maar losgemaakt en meegenomen.

De vijftien minuten erna zat hij onder de indruk in de kinderwagen Sint en de andere kinderen te observeren. Pieten vond hij maar niets. Af en toe moppelde hij wat, “Mama, boot is nu weg”. “Ja, Lars, Sint slaapt hier in een hotel”. Op de vraag of hij het leuk vond, vroeg hij zich toch af waarom Sint geen kadootje aan Lars gaf. Toen ik zei dat Sint toch onmogelijk voor alle kinderen nu het kadootje kon meenemen, antwoordde Lars: “Sint hotel slapen, klaar slapen, Sint eten, Sint aankleden, Lars kadootje geven.”

Naderhand hebben we nog lekker gespeeld en gegeten op de zeilclub. Thuisgekomen nog even de schoen gezet, want wie weet heeft Sint tijd om vannacht langs te komen. ‘Zie ginds komt de stoomboot’ vond Lars maar niets. Het bood geen herkenning. ‘Sinterklaas kapoentje, gooi wat in mijn schoentje’, ja daar kon hij feitelijk wat mee. Die vier regels kon hij nog wel aanhoren van zijn moeder. Floor vond een enkele schoen van ieder maar niets en kwam netjes de twee ontbrekende schoenen brengen.

De foto’s zal ik over een paar dagen op de website zetten. De nieuwe foto’s die je hieronder ziet, zijn voornamelijk gemaakt tijdens het bezoek van Esther, nu al weer meer dan een week geleden. Een van de toeristische hoogtepunten is de goldsouk, een vierkante km vergeven van honderden juweliers. De etalages doen pijn aan je ogen en de waarde van de juwelen, slordig bijeen gelegd in de provolle etalages, maakt dat je bijna niet kan geloven dat het echt is. Zo ook Esther bij het zien van een armband. "Mijn moeder heeft zo een in het echt".

Een foto is van Halloween gemaakt op het schooltje. De juf vertelde mij dat de andere meiden het geweldig vinden om over Floor te moederen en haar kusjes te geven. Ik snap nu waarom Floor zo graag naar school wil. Floor begint al steeds duidelijker te praten. Vooral het woord “autoo” wordt vaak gezegd. Komt vast door de invloed van Lars, of van het leven in Dubai, waar je alles met de auto doet, of ze wordt een coureur / autoverkoper / monteur.