Ander pespectief

Het is grappig hoe je een stad weer anders leert kennen zodra je weg gaat. Sinds twee weken hebben we alle logistieke zaken voor de verhuizing op een rij gezet en nu is het een voor een af vinken. De zelfgemaakt advertentie om de Alfa te verkopen via het prikbord bij de supermarkten levert niet veel op. Dus dan maar dealers bellen. "Sorry, een auto uit 2000 is te oud en bovendien is het een handgeschakelde auto." Wie weet leveren de 'instant-cash-voor-uw-auto' duistere dealers iets op. Ook adverteren we binnenkort in de krant (het is tenslotte gratis), al kan het dan zijn dat je hordes arabische 'autodealers' aan de telefoon hebt die op de parkeerplaats afspreken om even je auto te besnuffelen en testen.

De afgelopen dagen zijn er verschillende verhuisbedrijven langs geweest om te zien hoeveel kubieke meters spullen wij hebben. En of dat wel past in een grote container. Men is het met ons eens dat dat wel zal lukken. Maar als we de boot ook in de container willen, dan wordt het ietwat krapper .... Naast de boot kan zo'n 35 m3 mee. Ze schatten dat wij nu zo'n 50 m3 spullen hebben. Wat hebben we toch allemaal gekocht??? We kwamen met een kleine container aan, zo'n 25m3.

Het is eigenlijk niet belangrijk om te weten wat we zoal in de jaren bijeen gesprokeld hebben. Ook niet welke verhuizer we inschakelen. Belangrijker is welke 15m3 we niet meenemen. Tja, de gammele eetkamer stoelen en de barkrukken niet, en dan ook niet het hardplastik zwembad. Maar dat zal hooguit 3m3 zijn. Gelukkig staan ze ons wel bij met alle formulieren en douane formaliteiten en nemen zij het exporteren van de boot (x aantal loketten aflopen voor nodige stempels, met boot "onder de arm" ) ons uit handen. En ze pakken het allemaal voor ons is. Heerlijk.

Wanneer je aankomt in Dubai, staat iedereen klaar met goede raad. Hier kun je dit, daar haal je dat heb je al, wist je dat ... etc. Het zal niet verbazen dat in expat-Dubai, men je ook precies kan vertellen wat je het beste kunt doen bij het weggaan. Hoog op lijst, zoniet op een, staat het opnieuw stofferen van je meubels of je populaire meubelstukken na laten maken. Want ja, dat is hier erg goedkoop en wordt zeer professioneel gedaan. Nu kunnen wij niet bedenken wat we met meer meubels willen, en is het leer van banken en stoelen nog prima.

Met stip of twee, staat gordijnen laten maken voor je nieuwe woning. En dat vinden wij wel een goed idee. Al in augustus hebben we alle maten opgenomen van ramen in ons nieuwe huis. Na wat schuiven komen we erachter dat we prima onze bestaande gordijnen mee kunnen nemen. Alleen voor de woonkamer ramen hebben we dan nieuwe gordijnen nodig. Zijde is in, dus zijde zal het zijn. Even navragen naar beste kleermaker adressen en op naar Satwa (waar ook Floor's tent vandaan komt). 's Avonds is het een gezelligheid van jewelste, zeker tijdens Ramadan, en is het fascinerend te zien hoe arabische en aziatische cultuur zich naadloos mengt onder mom van zaken doen. Als snel vinden we bij een grote stoffenzaak een mooie kleur zijde: tegen leger/kaki groen aan. Er is net genoeg voor ons 7m brede gordijn. Wel zegt de stoffenman: "Druk de kleermaker op het hart dat hij de juiste plooiing neemt, want er is niet meer van deze kleurpartij." Inclusief de voering zijn we 250 euro kwijt. Lijkt ons redelijk voor 7m breed zijde gordijn. We dingen dan ook maar niet actief af.

Op naar de kleermaker, waar we de stof achter laten. Maar niet voordat we ruim 10min met hem in conclaaf zijn gegaan over hoeveel plooiing hij in gordijn kan maken met huidige hoeveelheid stof. Wij rekenen in meters, de stoffenman in yards en de tailor in inches, en alles op een kladje met gebrekkig engels. Hij zal wel gedacht hebben, daar heb je twee ingenieurs die het beter denken te weten .... Maar wij zijn er nu van overtuigd nu dat hij eerst rekent en dan pas gaat knippen (en hopelijk niet plakken). Wij verwachten dat de kleermaker ons hooguit 75 euro in rekening zal brengen.
Ik vraag me nu wel eens af, waarom wij nog steeds IKEA gordijnen hebben hangen, die korter zijn dan achterhangende vitrage. En bovendien door wassen verschillend gekrompen en dus links en rechts niet even lang zijn ...... Waarschijnlijk dient gemakt de mens.

Met Lulu gaat het nu al een stuk beter. Ze is af en toe nog emotioneel. Maar vooral als buitenstaanders er naar vragen en niet zoveel thuis. Onze beide buren willen haar graag 'overnemen'. En Lulu kan zich er wel in vinden, al ziet ze er niet naar uit. Ze zegt dat alleen "haar handen en voeten zullen werken en niet haar hoofd". We gaan ervanuit dat de tijd alle wonden heelt.

Vandaag stonden wij ook in de krant; de lokale Metro/Spits. Wij waren net in de winkel tijdens de promotie. Lars en Floor gedroegen zich als echte fotomodellen en doen goed alsof die man wat interessants vertelt.
http://www.7days.ae/en/2007/09/27/meet-mr-organic.html